Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Επιστολή προέδρου Γιάννη Χρηστάκου


Ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας της Καθημερινής, Γιάννης Χρηστάκος, παραλαμβάνει τιμητική πλακέτα, σε μία από τις πολλές δραστηριότητες φιλανθρωπικού χαρακτήρα της "Κ".

Η τοποθέτηση του προέδρου, με αφορμή τα τελευταία (λυπηρά) γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην ομάδα μας.

"Αγαπητοί συμπαίκτες και φίλοι

Η φετινή χρονιά παρά την επιτυχία που έχει η ομάδα με την συμμετοχή της στους ημιτελικούς του κυπέλλου ακολουθώντας την εξαιρετική περσινή πορεία, σημαδεύτηκε από ένα επεισόδιο το οποίο γνωρίζω ότι έχει προκαλέσει λύπη σε όλους.
Πριν μπω στην ουσία θα ήθελα να σας πω ότι το γεγονός ότι με σακάτεψε ένας κυνηγός του άπιαστου ποδοσφαιρικού ονείρου που μία κακή μοίρα τον έριξε στο πρωτάθλημα Τύπου σε συνδυασμό με τις αυξημένες επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να είμαι σε κάθε αγωνιστική κοντά σας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ασχολούμαι, δεν ενημερώνομαι ή ότι δεν αγωνιώ όπως κι εσείς για την ομάδα μας.
Αυτή η λέξη, η ομάδα, είναι για όσους αποτελούν την διοίκηση το Ιερό Ευαγγέλιο βάσει του οποίου κινούμαστε και λαμβάνουμε αποφάσεις. Σε κάθε μας κίνηση που σκοπό έχει να ενισχύσει αγωνιστικά την ομάδα κοιτάζουμε πάντα να διατηρούμε αυτή τη συντροφικότητα και την παρέα που έχουμε φτιάξει και όπως όλοι γνωρίζετε φροντίζουμε και να την ενισχύουμε αλλά, κυρίως, να την προστατεύουμε.
Ενημερώθηκα αναλυτικά για όσα συνέβησαν με τον Μοσχίδη και τον Πάνο. Εχω πλήρη, σαφή και κρυστάλλινη εικόνα για τα γεγονότα. Μίλησα με συμπαίκτες μας για να δω και το κλίμα που υπάρχει στις τάξεις της ομάδας. Μεταξύ των μελών της διοίκησης, συνήθως έχω την πιο σκληρή θέση για τις όποιες αποφάσεις κι αυτό γιατί αισθάνομαι ότι ο ρόλος μου ως προέδρου θα πρέπει να έχει ως κυρίαρχο συστατικό την Δικαιοσύνη. Την Δικαιοσύνη, όπως τουλάχιστον εγώ την αντιλαμβάνομαι γιατί έχει γίνει πια κι αυτή μία έννοια λάστιχο σε αυτή τη χώρα. Την Δικαιοσύνη που θα πρέπει να υπάρχει και στον μικρόκοσμο της ομάδας μας. Αυτό είπα και στον Μοσχίδη όταν του ανακοίνωσα την απόφαση για την ποινή του.
Αισθάνομαι επίσης την ανάγκη να επισημάνω και στην ανακοίνωσή μου ένα σημαντικό κομμάτι από αυτά που είπα στον Μοσχίδη. Η απόφαση για τον τερματισμό της συνεργασίας μας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ανθρώπινη υπόστασή του, την οποία σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδί και όσοι τον γνωρίζουν λένε τα καλύτερα λόγια. Η ποινή του επιβλήθηκε αυστηρά και μόνο για την συμπεριφορά του στο συγκεκριμένο επεισόδιο και για μένα εκεί μπαίνει τελεία και παύλα. Σας καλώ το ίδιο να πράξετε κι εσείς, να αφήσετε πίσω ο,τι έγινε και όταν τον βλέπετε είτε μέσα είτε έξω από το γήπεδο να του δίνετε το χέρι. Βοήθησε σε σημαντικό βαθμό την αγωνιστική εικόνα της ομάδας και όχι μόνο.
Οσο για τον Αποστόλη, θα μπορούσα να πω περισσότερα, όμως επειδή γνωριζόμαστε πολλά χρόνια θα σταθώ μόνο σε μία επισήμανση. Δεν περίμενα από εκείνον τέτοιες εκφράσεις και μάλιστα σε βαθμό που ξεπερνούν τα όσα «επιτρέπονται» να ακούγονται μεταξύ συμπαικτών μέσα στο γήπεδο. Αλλά και έξω από αυτό βεβαίως. Με την ευκαιρία, θέλω να επιστήσω την προσοχή σε όλους ότι πάνω απ όλα είμαστε άνθρωποι και μάλιστα σε τέτοιους δύσκολους καιρούς δεν θα πρέπει να το ξεχνά κανείς. Προσωπικά, θα είμαι αμείλικτος σε τέτοιες συμπεριφορές από όποιον κι αν προέρχονται. Δεν θα θυσιάσω την ομάδα για μεμονωμένους ψευτοπαλικαρισμούς και θα παίρνω, με την συγκατάθεση της διοίκησης σκληρές αποφάσεις όσο κι αν με στεναχωρούν.
Ελπίζω οι αποφάσεις της διοίκησης να δίνουν και σε όλους σας την αίσθηση ότι είναι σωστές και δίκαιες. Είμαι, δια της παρούσας ανακοίνωσης, ανοιχτός σε κάθε κριτική και σχόλιο. Είμαι, επίσης, σίγουρος ότι όπως πάντα θα δώσετε τον καλύτερο εαυτό σας για να έχετε την ευχαρίστηση να παίξετε – και να κερδίσετε - έναν ακόμη τελικό. Το αξίζετε. Κάντε το για την ομάδα. Την παρέα. Και …το βράδυ θα είναι ωραία !!!

Γιάννης Χρηστάκος"

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σε ότι με αφορά, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη απ' όλους στην ομάδα και πάνω απ' όλα απ' τον Μοσχίδη για τον τρόπο που αντέδρασα και αυτά που είπα. Όσοι με ξέρουν καλά γνωρίζουν πως δεν είμαι ούτε μικρόψυχος, ούτε αναίσθητος και ξέρω να ξεχωρίζω τις δύσκολες καταστάσεις που λίγο πολύ έχουμε περάσει όλοι. Τόσα χρόνια στην ομάδα, άλλωστε, δεν είχα ποτέ τη διάθεση να έρθω σε ουσιαστική αντιπαράθεση με κανέναν συμπαίκτη, διαιτητή ή αντίπαλο. Η δεύτερη συγνώμη έχει να κάνει με την αποβολή μου (η πρώτη μου σε δέκα χρόνια παρουσίας στο Πρωτάθλημα Τύπου), που δυστυχώς δεν μου επιτρέπει να δώσω το παρών αγωνιστικά στους ημιτελικούς με την ΕΡΤ. Εύχομαι να πάνε όλα καλά, να φθάσουμε στον τελικό και να σηκώσουμε μαζί ακόμη ένα κύπελλο, κάτι που θα μας δώσει ώθηση να συνεχίσουμε και του χρόνου...

Αποστόλης Πάνος

Ανώνυμος είπε...

Φιλοι συμπαικτες,
Εγω δεν θα αναφερθω καθολου στο τι εγινε (μεταξυ του Γιωργου κ του Τολη-του Τολη και του Γιωργου).

Οχι γιατι δεν με αφορα ειτε γιατι δεν εχω αποψη , αλλα οπως ειπα και στον Δημητρη Λουκακη θεωρω και τους 2 παιχτες σημαντικους,αψογους χαρακτηρες και οι οποιοι ειναι χρησιμοι για την ομαδα.
Επισης του ανεφερα οτι θεωρω πως παντα υπαρχει μια "χρυση τομη" σε ολα τα προβληματα που παρουσιαζονται σε ενα κυκλο συναναστροφης ατομων που δεν εχουν καποιο οφελος απο αυτη , παρα μονον την χαρα του αθληματος και της παρεας.οχι ασπρο η μαυρο.
4 αγωνιστικες πριν την ολοκληρωση των υποχρεωσεων μας θεωρω “φαουλ” - δεν λεω λαθος - το οτι εγινε συνολικα απο ολες τις πλευρες.ας τελειωναμε φετος και να καθομασταν ολοι να δουμε τα πως,τι και γιατι. Να καναμε τον απολογισμο μας.Ατομικα κ Ομαδικα.
Ως Ομαδα.Ως Παρεα.

Ειλικρινα εμεις εχουμε κατανοησει αυτες τις 2λεξεις?
Ολοι μα Ολοι εχουμε αντιληφθει το γιατι ξυπναμε καθε Σαββατο απο τις7 το πρωι?? (καποιοι τουλαχιστον)

Για να τσακωνομαι εγω με τον Τολη η με τον Γιωργο η με τον οποιονδηποτε? ΟΧΙ

Για να σπασω κανενος το ποδι ετσι για να βγαλω το αχτι μου βρε αδερφε!? ΟΧΙ

Ειμαι και ειστε εκει για να παιξουμε μπαλα.Να το απολαμβανουμε και να νικαμε (διοτι κανεις δεν θελει να χανει,ουτε στη Μονοπολη)
Οταν δεν μας βγαινει το παιχνιδι ομως τρελενομαστε και αντιδρουμε ο καθενας με τον τροπο του, σωστος η λαθος. καποιες στιγμες ειμαστε σαν να εχουμε στερηση Λεξοτανιλ και Βαλιουμ και οτι αλλο υπαρχει..
Πρεπει να ΗΡΕΜΗΣΟΥΜΕ . Eνα παιχνιδι ειναι.
Τωρα εαν καποιος το αντιλαμβανεται διαφορετικα ας μου το πει.

Απο την αλλη δεν ειναι το 1ο συμβαν που λαμβανει χωρα αναμεσα σε συμπαιχτες φετος.απειρα παραδειγματα.ειτε σε εκταση ειτε σε λογια.
Επισης αν επεφταν καμπανες απο την αρχη της χρονιας οσον αφορα παρομοια γεγονοτα μεταξυ συμπαικτων ,ανεξαρτητου μεγεθους, το μονο στοιχειο παρουσιας μας ως ομαδα στο γηπεδο θα ηταν μονο οι φανελες αρκετων απο εμας (μαζι με την δικη μου διοτι ειχα αντιπαραθεσεις με συμπαικτες μου εντος γηπεδου)
Ειναι εως ενα μετρο φυσιολογικο οπως συμβαινει σε οποιαδηποτε υγιης κοινωνικη ομαδα να υπαρχουν διαφωνιες αλλα και επικοδομητικες συζητησεις.
Ενα χωρατο αναφερει ομως οτι “την φωτια πρεπει να την προλαβεις πριν φουντωσει”.
εμεις απο την αρχη της σεζον καποιες φορες απλα παρατηρουσαμε.

Με εκτιμηση προς ολη την ΟMAΔΑ,

Γιωργος Ναουμης

Cheers left.


Υγ – 1)Μιας και το ξανα σκεφτομαι , στο κατω κατω της γραφης απο τον συμπαικτη μου “περιμενω” πανω στην ενταση του παιχνιδιου να κατανοησει ενα “καντηλι” που θα του πω και το αντιστροφο. Ετσι δεν ειναι??
2) ”Τα μαθες τα νεα Σαρδελη? Η Λεωφορος μας περιμενει !” (κανει και ριμα)