Όταν ξεκινάγαμε τον προγραμματισμό της φετινής χρονιάς είχαμε μια υπέρμετρη αισιοδοξία, ότι θα έχουμε μια θετική παρουσία στην κανονική περίοδο και θα τα δώσουμε όλα στα πλέι οφ. Σε αυτό συντέλεσε η ενίσχυση της ομάδας από τρεις, τουλάχιστον, παίκτες ενδεκάδας, άλλα και το γεγονός ότι ήδη είχαμε βρει από την περασμένη σεζόν, τη χημεία και την ομοιογένεια που απαιτείτο. Μάταια όμως…
Βλέποντας τη βαθμολογία, ύστερα από 12 αγωνιστικές, σε πιάνει κατάθλιψη. Η ομάδα μας βρίσκεται στην 17η θέση και αν δεν προσέξουμε ελλοχεύει ο κίνδυνος να κατρακυλήσουμε πιο κάτω! Σενάριο, το οποίο στην αρχή της περιόδου θα έμοιαζε με επιστημονικής φαντασίας.
Είναι γεγονός ότι η ομάδα, εάν εξαιρέσεις τις πρώτες πέντε αγωνιστικές, ουδέποτε έπαιξε πλήρης. Τραυματισμοί και τιμωρίες βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη. Είναι όμως αυτή δικαιολογία; Την απάντηση σας αφήνω να την δώσετε μόνοι σας.
Αναμφίβολα, όλοι είσαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι και οι περισσότεροι από εσάς ζυμωμένοι μέσα στα γήπεδα, λόγω της δουλειάς σας. Κάνετε την αυτοκριτική σας και απαντήστε, πρώτα απ’ όλα στον εαυτό σας, αν αξίζει τον κόπο να χαλάτε το πρωινό του Σαββάτου σας. Οσοι θέλετε γράψτε και τα σχόλιά σας.
Δυστυχώς, για όλους μας, το ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί σε άθλημα που αν δεν έχει δύναμη, πάθος και δεν τρέχεις αδιάκοπα δεν κερδίζεις. Ο Γιάννης Τζανόπουλος υποστηρίζει ότι η ομάδα παίζει πολύ καλά και δεν παίρνει το αποτέλεσμα. Δυστυχώς, αυτό είναι που μετράει. Η νίκη με… μισό μηδέν.
Ο αγώνας με την ΕΡΤ είναι ενδεικτικός. Ηττηθήκαμε από μια ομάδα που έτρεχε και κάλυπτε καλά τον χώρο. Δεν έχει παίκτες που ξεχωρίζουν (τουλάχιστον στο παιχνίδι του Σαββάτου) και θα πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους, στα δύσκολα. Ούτε και διορθωτικές κινήσεις από τον πάγκο. Όμως, μέσα στον αγώνα οι παίκτες που επιλέγονται παίζουν ο ένας για τον άλλο. Γίνεται συνολική δουλειά.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι παρόμοιες ομάδες κτυπιούνται πολύ εύκολα. Αλλά για να τις κτυπήσεις πρέπει να τρέξεις όσο αυτοί και να καθαρίσεις το μυαλό σου. Και θεωρώ ότι έχουμε και παίκτες που μπορούν να τρέξουν, αλλά και να παίξουν μυαλωμένα. Απλά δεν πρέπει να παρασύρονται.
Σας είπα στα αποδυτήρια ότι κάποιοι έρχονται απλά για να μπουν στην ενδεκάδα, να κάνουν δυο με τρεις ενέργειες και δεν λυπούνται το πρωινό που χάνουν. Για μια ακόμη φορά, επαναλαμβάνω. Χαρείτε το παιχνίδι! Τρέξτε όσο μπορείτε, δώστε τα όλα και όταν κουραστείτε θα σας αλλάξουμε. Βλέπουμε τι γίνεται. Δεν κοιμόμαστε στον πάγκο!
Είναι κρίμα να βγαίνετε από τον αγωνιστικό χώρο έχοντας κάνει το πολύ 800 μέτρα. Περπατητά δεν έρχεται η νίκη. Πολύ περισσότερο με ομάδες όπως η ΕΡΤ που τρέχουν στο παιχνίδι…
Υ.Γ. Σε μια κρίση ειλικρίνειας λέω ότι έχω αδικήσει τον Αριστείδη Αποστόλου. Και αυτό γιατί ορισμένες φορές παρασύρομαι από τις εμμονές μου σε κάποια πρόσωπα….
Τα άλλα αποτελέσματα της 12ης αγωνιστικής: Contra.gr – Ριζοσπάστης 3-1, ΝΕΑ - Goal News 1-6, ΣΕΗ – ΟΑΚΑ 5-2, Alter – ΙΜΑΚΟ 0-1, ΓΓΑ - Αθλητική Ηχώ 7-1, Eurosport – ΣΕΦΑ 0-5, ΑΝΤ1 - Supersport FM 2-1, Αυγή – Alpha 2-2.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
1. ΕΡΤ 32
2. Contra.gr 32
3. ΑΝΤ1 25
4. Supersport 25
5. ΓΓΑ 23
6. ΝΕΑ 19
7. ΣΕΦΑ 19
8. ΣΕΗ 18
9. Εξπρές 17
10. Eurosport 17
11. Goal News 16
12. Ριζοσπάστης 15
13. ΙΜΑΚΟ 15
14. Alpha 12
15. Αθλητική 12
16. Αυγή 11
17. Καθημερινή 11
18. Alter 8
19. ΟΑΚΑ 6
20. Espresso 2
• Από Alter έχουν αφαιρεθεί 3 βαθμοί
Το πρόγραμμα της 13ης αγωνιστικής: Καθημερινή – Eurosport, ΣΕΦΑ - Contra.gr, Ριζοσπάστης – Espresso, Εξπρές – ΝΕΑ, Goal News – ΣΕΗ, ΟΑΚΑ – Alter, ΙΜΑΚΟ – ΓΓΑ, Supersport FM – ΕΡΤ, Alpha - ΑΝΤ1, Αθλητική Ηχώ – Αυγή.
8 σχόλια:
Το τι φταίει και η ομάδα δεν μπορεί να κρατήσει αποτέλεσμα, είναι κάτι που λίγο-πολύ το έχουμε καταλάβει όλοι. Θεωρώ πως το έχει αντιληφθεί και η τεχνική ηγεσία και αυτή θα πρέπει να... σκαρφιστεί τις λύσεις για να το αντιμετωπίσει. Αυτή είναι επίσης, που θα πρέπει να πει καθαρα για να μην υπάρχουν «μουρμούρες», ποιοι παίκτες δεν τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο και έρχονται απλά για να περάσουν την ώρα τους...
Κατά τη γνώμη μου οι απουσίες είναι ο μεγαλύτερος βραχνάς αυτής της ομάδας. Αν πέρσι και πρόπερσι οι τραυματισμοί μας στοίχισα, φέτος θεωρώ πως μας έχουν «πληγώσει» ακόμα περισσότερο, αφού οι παίκτες που τραυματίστηκαν αγωνίζονταν σε νευραγλικές θέσεις και δύσκολα αναπληρώνονται τα κενά τους... Ίσως βέβαια, αυτό να έχει να κάνει και με τη φιλοσοφία που θα έπρεπε να έχουμε, όταν δεν μπορούμε να υπολογίζουμε σε όλα τα όπλα μας.
Το θέμα κατά τη γνώμη μου δεν είναι τι έγινε, αλλά τι θα γίνει. Απομένουν άλλες επτά αγωνιστικές και για να πούμε ότι πλασαριζόμαστε σε ικανοποιητική θέση ενόψει των πλέι οφ, πρέπει να πάρουμε τουλάχιστον τέσσερις νίκες. Διαφορετικά θα μείνουμε με το Κύπελλο και οι ελπίδες που κάναμε στην αρχή τις χρονιάς θ’ αποδειχθούν φρούδες.
Επειδή όμως αυτή η ομάδα έχει δείξει πως μπορεί ν’ αντεπεξέλθει, πιστεύω πως θα κάνει το χρέος της και θα καταφέρει να πάρει τα αποτελέσματα που θέλει μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου. Διαφορετικά θα ψάχνουμε να βρούμε τα «φαντάσματα» που μας στοίχειωσαν...
Η έννοια της ομάδας είναι γνωστή σε όλους και δεν χρειάζεται να αναφερθώ.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η ομάδα έχει μέλλον με ή χωρίς εμάς για να έχει έννοια η συνεπαγωγή <-> τότε θα πρέπει να δίνουμε τον εαυτό μας ακόμα και όταν είμαστε μακριά από αυτή.
Δεν έχουν συμπληρωθεί δύο μήνες και είμαι έτοιμος να πατήσω το πόδι ενώ αύριο θα βγάλω και την μεγάλη βίδα που δένει την κνήμη με την περόνη ( πρώτα ο θεός ,,, θα βγάλω και τον γύψο).
Στο μυαλό μου δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα από το άτυχο εκείνο μεσημέρι στο Καματερό.
Δεν έχω αφήσει τον εαυτό μου και νομίζω ότι μέχρι το τέλος του μήνα θα είμαι σε θέση να τεθώ και πάλι στην διάθεση του προπονητή μου.
Μπορεί να είναι η ιδιοσυγκρασία μου (νομίζω ότι όλοι έχετε την ίδια) και οι περισσότεροι το γνωρίζεται. ότι δεν μου αρέσει να χάνω ούτε στο …τάβλι .
Είμαστε στην μέση της σεζόν , τίποτα δεν χάθηκε ….τώρα θα δείξουμε τι ομάδα είμαστε….τώρα που «πέσαμε» θα σηκωθούμε …..τώρα έχει σημασία να δείξουμε τα αρχί…μας .
Καμία ομάδα δεν θα μας νικήσει χωρίς να ματώσει …καμία.
Η δίψα μου μπορεί να είναι ορατή αλλά θα παίξω όταν θα είμαι ακόμα καλύτερος από αυτόν που θυμάστε (σωματικά και ηθικά). Να είστε σίγουροι ότι θα είναι πάρα πολύ σύντομα.
Επίσης πολλές φορές μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεν συμπεριφέρθηκα και με τον καλύτερο τρόπο στους συμπαίκτες μου και οφείλω μία συγνώμη.
Υ.Γ. Μην παρεξηγηθώ……. Δεν έγινα ψυχοπονιάρης μόνο που την ….οργή μου την κρατώ για τους αντιπάλους.
Γεια σας και από εμένα…
Μαζί με ορισμένα παιδιά από αυτή την ομάδα, είναι η αλήθεια πως ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια. Τρία χρόνια μετά, δεν έχω μετανιώσει σε καμία περίπτωση γι’ αυτή την επιλογή μας. Θα καταθέσω έτσι, ορισμένες από τις απόψεις μου… τηλεγραφικά, για να σχολιάσετε και οι υπόλοιποι και πριν το blog γίνει… σιδηρόδρομος.
1)Το μήνυμα του Γιώργου Λίγγρη είναι συγκινητικό, ό,τι άλλο πω, είναι λίγο. Και ναι, από αυτή την ομάδα, ο έστω και γκρινιάρης σε ορισμένες περιπτώσεις συμπαίκτης μας, είναι απώλεια. Μην τρελαίνεστε άλλωστε, ο Ολυμπιακός παίζει χωρίς Λεντέσμα και Στολτίδη και πάμε… βάρκα γιαλό. Υπολογίστε ότι με την ΕΡΤ δεν είχαμε και τον Γρίβα…
2)Είμαι της άποψης πως στο ποδόσφαιρο χρειάζεται παιδεία. Ακόμη και σε αυτό το επίπεδο. Υπήρχε ματς που ήθελα να… επιτεθώ σε διαιτητή. Δεν το έκανα, όμως, γιατί μέτρησα μέχρι το δέκα. Άρα, για απουσίες από αποβολές, φταίει ο εαυτός μας. Και αν το θέλετε απλά, λείπει από την ομάδα και ο Κλόκας και ο Μπιτσικώκος. Πιστεύω άλλωστε, ότι στα περισσότερα παιχνίδια, συναντήσαμε καλές διαιτησίες. Του 50-50 δηλαδή.
3)Κατά τη γνώμη μου, η ομάδα σε σχέση με πέρσι δεν έχει πολλές διαφορές. ΤΩΡΑ δηλαδή, χωρίς την παρουσία ορισμένων παικτών. Ξεκινήσαμε καλά, αλλά μην ξεχνάμε πως όπως πήραμε πόντους στις λεπτομέρειες, χάσαμε πολλούς περισσότερους έτσι.
4)Για εμένα, πάνω από όλα είναι η καλή παρέα. Οι ήττες φέρνουν γκρίνιες, κι εγώ υπήρξα κακός σε ορισμένα ματς, αντικαταστάθηκα, δεν είπα λέξη… Όλοι θέλουμε να παίζουμε όλο το ματς, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται.
5)Όταν παίζουμε είναι καλό να σκεφτόμαστε και τον άλλον συμπαίκτη μας. Όπως μου τη… βαράει, όταν εκτελούμε άουτ να μην πηδάει άνθρωπος για κεφαλιά, έτσι μπορεί να υπάρχει παράπονο και από κάποιον άλλον για τον εαυτό μου. Αμοιβαία είναι ίσως αυτά, αλλά πρέπει να τα βάλουμε κάτω και ο καθένας να δίνει το 100% των δυνατοτήτων μου. Πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου εύκολο, να ξυπνάμε νωρίς το πρωί του Σαββάτου, να παίζουμε όσο αντέχουμε, μετά να τρέχουμε στα γήπεδα και στις 10 το βράδυ, να κουτουλάμε στα μόνιτορ των υπολογιστών…
6)Λύσεις στην τεχνική ηγεσία, δεν μπορώ να δώσω. Απλώς, ίσως θα πρέπει να συμβιβαζόμαστε όλοι, σε αυτό που μας ζητείται να κάνουμε. Πριν από αυτή την ομάδα, θεωρώ ότι έπαιξα σε υψηλό επίπεδο σε άλλη ομάδα και με… δέκα γκολ τη χρονιά. Ναι μεν με λίγα κιλά λιγότερα, με την ίδια διάθεση όμως. Εδώ, καταλαβαίνουμε τι γίνεται, συμβιβαζόμαστε και δεν… στεναχωριόμαστε. Άλλωστε, είμαι της άποψης πως ας κερδίσουμε και με αυτογκόλ…
7)Δεν θέλω να σταθώ σε κάποια γραμμή της ομάδας μας, ειδικά. Όλοι έχουμε κάνει λάθη. Και πίσω και μπροστά χάσαμε γκολ που δεν… χάνονται, βάλαμε άλλα που δεν μπαίνουν, στο κέντρο «μάχες». Είναι, όμως πολύ άσχημο, ως αμυντική λειτουργία, να βλέπεις μία ομάδα που στην κόντρα να δέχεται γκολ, να είναι τρεις πίσω και επτά, μπροστά από τα… 75 μέτρα.
8)Μην σας παίρνει από κάτω. Έχουμε μπροστά μας Eurosport, Contra.gr, Espresso, ΝΕΑ, ΣΕΗ, Alter και ΓΓΑ. Θα τα παλέψουμε όλα τα ματς, μπορούμε. Υγεία να έχουμε και ό,τι μπορούμε ο καθένας να το δίνουμε….
9)Μην σκέφτεστε τι παίζουν οι άλλοι. Όλοι έχουμε τα παράπονά μας, από άλλους. Συμβουλή μου, όμως, είναι ότι ίσως θα έπρεπε όλη την εβδομάδα ορισμένοι παίκτες να είναι πιο… χαλαροί και να μην «αρρωσταίνουν» με το τι θα γίνει το Σάββατο. Δεν είμαστε και επαγγελματίες, γιατί αν ήταν έτσι, κάποιοι θα είχαν τιμωρηθεί με χρηματικό πρόστιμο, άλλοι θα είχαμε μείνει εκτός αποστολής, απ’ όλα θα είχε το μενού.
Ευχαριστώ, οποιαδήποτε παρατήρηση στη διάθεσή σας…
Καλημέρα σας κύριοι
Οι εξελίξεις στο ρεπορτάζ που καλύπτω εν μου επέτρεψαν ούτε καν να ευχηθώ σε όλους σας καλή χρονιά ( εκτός κι αν το έκανα και δεν το θυμάμαι) ! Θα αρκεστώ σε δυό τρεις σύντομες παρατηρήσεις καθώς ετοιμάζομαι γιά το ταξίδι στην Τουρκία και άλλαξα το εισιτήριό μου γιά να πετάξω στις 8 το πρωί του Σαββάτου γιά να είμαι κοντά στην ομάδα. Το φιλότιμο λοιπόν ( γιά να χρησιμοποιήσω μία έκφραση των ημερών από το πολιτικό ρεπορτάζ)είναι ένα στοιχείο που αφορά κι εμάς. Ορισμένοι παίχτες , όπως είπε ο Διονύσης και συμφωνώ δεν κυνηγάνε τις φάσεις και κατ επέκταση και το παιχνίδι. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα οτι δεν θέλουν, ίσως και να μην μπορούν να έχουν το καθαρό μυαλό να σκεφτούν τι πρέπει να κάνουν σε κάθε φάση του αγώνα. Ισως πάλι και να μην υπάρχουν οι δυνάμεις. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Είμαι από τους παίκτες που δεν έχουν καλή τεχνική κατάρτιση όμως πιστεύω οτι τα δίνω όλα σε κάθε αγώνα, αγωνίζομαι με πάθος στη θέση μου και δεν "περπατάω" στο γήπεδο. Ξαναλέω οτι ίσως να μην έχουν όλοι τις ίδιες δυνάμεις. Σας θυμίζω οτι απόφασή μας είναι να αγωνίζονται όλοι όσοι έρχονται γιατί έτσι αποφάσισε η παρέα μας που συνιστά την ομάδα. Γιά να δώσω και μία αφορμή γιά σχόλιά σας πιστεύω οτι και από τον πάγκο γίνονται κάποιες φορές και λάθος επιλογές όπως γιά παράδειγμα στο παιχνίδι με την ΕΡΤ μπήκε στη θέση μου παίκτης που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί εκεί διότι προφανώς δεν είχε αγωνιστεί ξανά στα μπακ. Προσοχή, δεν λέω οτι κακώς αντικαταστάθηκα, αλλά οτι θα έπρεπε να πάει εκεί κάποιος άλλος. Με το δικό μου μάτι απ έξω μου φάνηκε οτι όλες οι φάσεις του γκολ εκτός του τελευταίου ήρθαν από εκείνη την πλευρά. Παράλληλα, γιά να μην κρύβω τα λόγια μου, στο κέντρο της ομάδας και ο Λουράντος και ο Πάνος , στα δύο άκρα όταν δεν κάνουν καλή εμφάνιση, συνδυάζεται με τις απουσίες Λίγγρη και Γρίβα οπότε η μπάλα φτάνει γήγορα στην άμυνα.
Ξαναλέω σε όλους οτι οι διαμαρτυρίες και οι τιμωρίες λόγω καρτών κάνουν κακό στην ομάδα. Εστειλα και σχετική επιστολή στην αρχή της σαιζόν, σε ανύποπτο χρόνο και ορισμένοι με επέκριναν κιόλας. Αρα, ψάχνοντας τι φταίει βρίσκουμε κι εκεί απάντηση. Καλό θα ήταν να άνουμε και μία προπόνηση στην εβδομάδα γιά να δουλεύουμε κάποια πράγματα και να συζητάμε και τα λάθη μας.
Ο Γιώργος ο Λίγγρης είναι ψυχάρα και μας λείπει. Συγκινητικά τα λόγια του αυτό το πάθος να είχαμε όλοι και θα είμασταν πολύ καλύτερα. Εν πάσει περιπτώσει, είμαστε και άτυχοι. Με τον ΑΝΤ1 φάγαμε το γκολ με το σφύριγμα της λήξης ενώ με την ΕΡΤ ο τερμτοφύλακας είχε κακή μέρα ( όλοι έχουμε τέτοιες, δεν το κατακρίνουμε).
ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ : ΜΕ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΙΣΑ, ΠΑΡΑ ΤΙ΅ΤΕΡΑΣΤΙΕ΅Σ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ !!!
ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ. ΒΓΑΛΤΕ ΟΛΟΙ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ. ΔΩΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ. ΑΝ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΜΑΣ ΔΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΥΠΟΛΕΙΠΟΝΤΑΙ ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΑΝ ΔΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΛΑΝΑ. ΘΥΜΙΖΩ ΟΜΩΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΥΣ>
ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ !!!!!
Οι περισσότεροι από εσάς με ξέρετε τρία χρόνια τώρα, αλλά ακόμη και αυτοί που με γνώρισαν μόλις τους τελευταίους μήνες, νομίζω ότι έχουν ήδη καταλάβει τι χαρακτήρας είμαι. Στα τρία χρόνια που μετέχω σ' αυτήν την ομάδα ούτε μίλησα ποτέ για τον εαυτό μου, ούτε κατέκρινα ποτέ κάποιον συμπαίκτη μου. Και η μοναδική φορά που ύψωσα τον τόνο της φωνής μου ήταν εναντίον του προπονητή Δημήτρη Λουκάκη στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν και αυτό έγινε με πολύ συγκεκριμένα επιχειρήματα και για πολύ συγκεκριμένο λόγο: Στο πρώτο ματς εκείνης της χρονιάς ο Δημήτρης είχε σηκώσει λευκή πετσέτα, όταν βρεθήκαμε να χάνουμε 4-1 απο το SuperSport, και έριξε στο παιχνίδι παίκτες που δεν είχαν ξαναγωνιστεί με την ομάδα χωρίς να τους δώσει συγκεκριμένες οδηγίες με αποτέλεσμα αυτοί (μεταξύ τους και εγώ) να βολοδέρνουν στο γήπεδο και τελικά να διασυρθούμε με 10-2. Ευτυχώς, από τότε όχι μόνο δεν ξαναεμφανίστηκε αυτό το φαινόμενο, αλλά πολλές φορές ο κόουτς έχει πιάσει έναν έναν τους παίκτες και τους έχει καθοδηγήσει μέχρι και στο με ποιο κομμάτι του ποδιού θα δίνουν τις πάσες (ναι ρε! κάποιοι κάναμε πάσες και με το μυτάκι. Πειράζει;;; )
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Σήμερα, λοιπόν, θα είναι η πρώτη φορά που θα πω κάτι για τον εαυτό μου, πριν ξεκινήσω να μιλώ για το τι φταίει στην ομάδα, κι αυτό θα το κάνω διότι θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος να πάρετε στα σοβαρά το κείμενό μου, εφόσον -ως γνωστόν- από ποδόσφαιρο κατέχω ελάχιστα, άρα δεν είμαι και ο ειδικότερος να μιλήσω για μπάλα. Αυτό που ίσως δεν ξέρετε για μένα είναι ότι μέχρι τα 25 μου, ολόκληρη τη ζωή μου την έζησα μέσα στα προπονητήρια και στους αγωνιστικούς χώρους και μάλιστα σε επίπεδο όχι απλά υψηλό, αλλά υψηλότατο και ανταγωνιστικότατο. Έχω διατελέσει στέλεχος της Εθνικής Ομάδας Στίβου, έχω αγωνιστεί σε διεθνείς αγώνες εδώ και στο εξωτερικό, έχω κερδίσει δεκάδες μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα και θεωρούμαι ένας από τους είκοσι καλλίτερους δρομείς ημιαντοχών στην Ελλάδα όλων των εποχών.
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Όπως καταλαβαίνετε, όλα αυτά δεν χρειάζονται απλά ταλέντο και πολλή δουλειά στην προπόνηση, αλλά και δύο ακόμη στοιχεία, τα οποία είναι και αυτά που θεωρώ ότι λείπουν από την ομάδα και αποτελούν βασικούς παράγοντες για την κακή μας πορεία: ψυχολογία και αθλητική παιδεία.
Θεωρώ ότι και τα δύο μπορούν να κατακτηθούν με το χρόνο. Κυρίως το δεύτερο. Δεν θα επαναλάβω τις παρατηρήσεις για την συμπεριφορά μας απέναντι στους διαιτητές, τη θεωρώ αυτονόητη, αλλά θα επικεντρώσω εδώ στην συμπεριφορά μας απέναντι στους συμπαίκτες και τους αντιπάλους. Ποτέ δεν ξεκινάμε μια συζήτηση με συμπαίκτη μας με κατακρίσεις και παρατηρήσεις, αλλά πάντα με τον καλό λόγο. Διότι είμαστε ομάδα και στην κακή του φάση τον άλλον τον στηρίζουμε, δεν τον μειώνουμε. Ακόμη κι αν θέλουμε να κάνουμε μια παρατήρηση, πάντα το κάνουμε όταν έχουμε ηρεμήσει και πάντα ξεκινάμε την πρότασή μας με ένα καλό στοιχείο του συμπαίκτη μας. Μπορεί να ακούγεται απλοϊκό και παιδικό το παραπάνω, αλλά είναι βασική αρχή της αθλητικής παιδείας και δη του ομαδικού αθλητισμού. Στους αντιπάλους δεν δίνουμε ποτέ το δικαίωμα να δημιουργήσουν εντάσεις, για τον πολύ απλό λόγο ότι -ακόμη κι αν εμείς οι ίδιοι είμαστε ικανοί να τις αντιμετωπίσουμε- υπάρχει περίπτωση κάποιοι συμπαίκτες μας να επηρεαστούν αρνητικά και άρα αυτό θα επηρεάσει αρνητικά και την υπόλοιπη ομάδα. Πολύ απλά πράγματα αυτά που λέω και ελπίζω κατανοητά.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
Πάμε στην ψυχολογία τώρα: Βασική αρχή της οικοσυστημικής ψυχολογίας, δηλαδή της ψυχολογίας που ασχολείται με ένα μικρό κοινωνικό σύστημα όπως στο σπίτι, η τάξη, το γραφείο, η ομάδα, είναι ότι όταν κάτι πάει στραβά, πάντα δοκιμάζεις να αλλάξεις κάτι στο οικοσύστημα, ακόμη κι όταν δεν είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμά του. Δεν λέω να παίξει ο Δρακωτός τερματοφύλακας, ο Ραλλής δεξί μπακ και ο Δαγρές σέντερ φορ, ωστόσο ο Δημήτρης ο Λουκάκης νομίζω ότι ήλθε η ώρα να πειραματιστεί με νέες θέσεις και παίκτες, αφού πια πραγματικά δεν έχει να χάσει τίποτε. Η περίπτωση του Αριστείδη Αποστόλου είναι ενδεικτική. Πολλές φορές η ομάδα χρειάζεται εκπλήξεις και ανανεώσεις, γιατί πολύ απλά όταν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του δεδομένο, ακόμη κι αν είναι ο μεγαλύτερος παικταράς του κόσμου, ίσως να αφεθεί πολύ περισσότερο σε μια κακή μέρα από τον πιο άμπαλο παίκτη που θέλει να αποδείξει ότι έχει μια θέση στο εν λόγω οικοσύστημα. Εννοείται ότι δεν λέω εδώ ότι πρέπει να αλλάξει όλη η ενδεκάδα, αλλά πολλές φορές μία και μόνο έκπληξη μπορεί να κάνει την διαφορά.
ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ
Κλείνω το μακροσκελές, αλλά ελπίζω ουσιαστικό κείμενό μου με ίσως την πιο βασική παρατήρηση απ’ όλες. Πολλοί από εσάς μπορεί να θεωρείτε γραφικό τον Ότο Ρεχάγκελ, ωστόσο αυτό που πέτυχε αυτός ο άνθρωπος -ακόμη κι αν ήταν υποβοηθούμενο από άλλους μοχλούς, όπως έχει κατά καιρούς υπονοηθεί- δεν είναι τυχαίο. Και μια από τις βασικές του αρχές είναι ότι πάντα δρούμε με βάση αυτό που είμαστε και όχι με βάση αυτό που θέλουμε να είμαστε. Γιατί μόνο αν δώσουμε το 100% των δικών μας δυνατοτήτων, θα ανακαλύψουμε μετά ότι υπάρχουν πράγματα και πιο πέρα, ότι μπορούμε να πραγματώσουμε περισσότερα. Όταν έτρεχα 800 μέτρα, το ‘98 ο τότε προπονητής μου επέμενε να κάνω μια αλλαγή ρυθμού από τα 550 μέτρα και μετά και όχι να περιμένω να τα δώσω όλα στην τελική ευθεία. Εγώ τον αμφισβητούσα, φοβούμενος ότι με σπριντ στα 550μ. απλά δεν θα έφτανα ποτέ ως τα 700 μ. Και όντως σε 2-3 αγώνες εγκατέλειψα από δυνάμεις 100 μ. πριν τον τερματισμό. Μια μέρα όμως, η συμβουλή του βγήκε και όχι μόνο είχα δυνάμεις για την τελική ευθεία, αλλά άνοιξα και περαιτέρω το ρυθμό μου εκεί. Αποτέλεσμα; Μια μεγάλη επίδοση και μια κούρσα από τις καλλίτερες που έχουν γίνει ποτέ σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα με πρωταγωνιστές τον κορυφαίο Έλληνα δρομέα όλων των εποχών, Π. Στρουμπάκο κι εμένα. Η ομάδα μας δεν αποτελείται από σπουδαίους ποδοσφαιριστές, από μεγάλους τεχνίτες ή από έξυπνους ρολίστες. Αποτελείται από μέτριους αθλητές που απλά θέλουν να περάσουν καλά ένα σαββατιάτικο πρωινό. Όταν ο Λουκάκης λέει “δώστα όλα για 40 λεπτά και μετά θα βγεις αλλαγή”, θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να μην το κάνουμε, αλλά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και τον Δημήτρη που δεν προβαίνει σε αλλαγές παραδειγματισμού αυτών των παικτών που επιδεικτικά αγνοούν τις οδηγίες του. Γιατί μόνο όταν δώσουμε ΟΛΑ ΟΣΑ μπορούμε -και σύμφωνα πάντα με τις συμβουλές του προπονητή-, θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε και τι ακόμη μπορούμε να βγάλουμε από μέσα μας. Και αυτό θα είναι μοναδικό και εκπληκτικό και, σε συνδυασμό με τη μοναδικότητα και του συμπαίκτη μας, θα οδηγήσει την ομάδα στην επιτυχία με πολύ απλό και εύκολο τρόπο.
Πιστέψτε με, όλα τα παραπάνω γράφονται εκ πείρας. Αν κατάφερα εγώ, ένας ατάλαντος, άτεχνος, αδύναμος αθλητής να γίνω ένας από τους καλλίτερους Έλληνες δρομείς όλων των εποχών, δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο αυτή η ομάδα που αποτελείται από παιδιά - μάλαμα (και από τον ίδιο τον Μάλαμα) να φτάσει σε πρωταγωνιστικό επίπεδο σε ένα πρωτάθλημα, σαν το Πρωτάθλημα Τύπου.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
Π. Χριστόπουλος
Δυο λόγια και από μένα .
Είναι ο δεύτερος μου χρόνος στην ομάδα και η δική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχει καμία σύγκριση με πέρσι.
Η ομάδα είναι παρά πολύ καλύτερη και αυτό φαίνεται στα παιγνίδια με αντιπάλους που πέρσι μας διέσυραν. Όλοι όσοι είμαστε πέρσι στην ομάδα νομίζω ότι γνωρίζουμε. Ίσως έχει δημιουργηθεί η συγκεκριμένη εικόνα λόγο του ότι η ομάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά στην βαθμολογία. Σε αυτό νομίζω ότι έχει συντελέσει το γεγονός ότι ομάδες οι οποίες πέρσι δεν ……υπήρχαν , φέτος έχουν οργανωθεί και παρουσιάζουν ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο.
Προτείνω λοιπόν να ηρεμίσουμε και να δούμε τα επόμενα ματς το κάθε ένα ξεχωριστά. Να προσπαθήσουμε ο κάθε ένας για το καλύτερο και τότε μόνο θα δούμε ένα ομαδικό αποτέλεσμα.
Με πονάει περισσότερο το γεγονός πως δεν είμαι μαζί σας να παλέψω για τα πλεϊ όφ παρά η θάση στο πόδι μου. Μετράω τη ζωή μου Σάββατο με Σάββατο γιατί μόνο το ποδόσφαιρο μου δίνει ενδιαφέρον στη ζωή μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ακόμα δεν είμαι καλά και δεν μπορώ να ξέρω πότε θα αποθεραπευτώ γιατί δυστυχώς κάνω δύο δουλειές και δεν έχω χρόνο για θεραπείες. Για μένα η ομάδα αυτή είναι σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή μου και δεν θέλω να το χάσω! Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι υψηλό το επίπεδο στο πρωτάθλημα Τύπου και κάποιες φορές η παρέα θα πρέπει να καταλαβαίνει ότι το «όλοι παίζουν» θα πρέπει να θυσιάζεται για το αποτέλεσμα. Για μένα χάθηκαν πολλά παιχνίδια όταν έγιναν αλλεπάλληλες αλλαγές στην 11άδα. Τώρα που είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και με απουσίες, θα πρέπει να μετρήσουν όλοι τις δυνάμεις τους. Πηγαίντε στην μπάλα δυνατά και με μυαλό και όλα θα γίνουν. Οι περισσότεροι δεν είναι καλύτεροι από εμάς, αλλά έχουν και οι 11 παίκτες περισσότερο πάθος. Ετσι είναι το ποδόσφαιρο εδώ και χρόνια. ΠΑΘΟΣ και τίποτα περισσότερο. Εύχομαι να καταφέρουμε να καταλήξουμε σε θέση πλέι οφ, όπως κάναμε τις δύο προηγούμενες σεζόν. Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει λύση. Ολοι μας είμαστε χρίσημοι και όλοι έχουμε ρόλο στην ομάδα. Αλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Εκείνο που μετράει είναι οτι δεν έχουμε τσακωθει ποτέ. Υγεία πάνω απο όλα και του χρόνου νέο ξεκίνημα , στο κάτω κάτω...
ΥΓ: Πεθαίνω όταν δεν μπορω να παίξω και ίσως γι αυτό να προτιμήσω κάποιες φορές να μην έρθω να σας δω! Ολα καλά θα πάνε!
Δημοσίευση σχολίου